‘We leveren maatschappelijk advies met een menselijk gezicht’
Purpose is opgericht met de intentie om bij te dragen aan betere bestaanszekerheid voor kwetsbare mensen, meer (be)grip voor gemeenten en overheden op wat er met hun geld gebeurt en investeringen in nieuwe interventies om het voor mensen beter te maken. Een gesprek met oprichter Dick-Jan Abbringh over de reis van het bureau en het maken van maatschappelijke impact.
Tegen de achtergrond van de kredietcrisis in 2008 verdiepte Dick-Jan Abbringh zich in de crisis in de jaren dertig. Ook toen kwamen veel mensen in armoede en schulden terecht. Hij zag dat er op dat moment in de maatschappij veel stond te veranderen en was tegelijkertijd aan het reflecteren op zijn eigen loopbaan als adviseur voor banken en verzekeraars.
In die tijd kwam hij in Den Haag per toeval in aanraking met een directeur van een kredietbank die met een probleem zat: steeds meer mensen moesten hun huis uit worden gezet omdat ze hun hypotheek niet meer konden betalen.
“Ik dacht, nou, interessant. Een kredietbank, schuldhulpverlening: dat heeft raakvlakken met waar ik over nadenk.” Het liep uit op een betekenisvol project, waar ze mensen die dakloos dreigen te raken er financieel weer bovenop brachten. “Ik vond dit zo tof en dacht: dit is eigenlijk wat ik wil.”
Uit ambities om het project landelijk te maken en vol energie voor het betekenisvolle ondernemerschap werd Purpose geboren, een bedrijf dat nu al meer dan tien jaar kwetsbare mensen helpt en systemen rond die mensen verbetert.
Maar het ging niet meteen zo snel met alle succesverhalen, Dick-Jan moest ergens beginnen: “Ik belde een oud-collega, die op wereldreis was en zei: ik ga voor mezelf beginnen. Doe je mee? Hij stemde meteen in, en vroeg pas daarna: wat gaan we eigenlijk doen?”
Het begon aan de keukentafel dus er werd snel een kantoorpand geregeld. Of althans, er was via via een leeg magazijn beschikbaar. Daar werd een bureau ingezet en tada, er was een kantoor. Eén dingetje: er waren geen ramen. “We moesten onszelf drie keer per dag naar buiten laten, anders was het niet te doen.”
In die tijd was het hard werken zonder dat ze daar direct veel van terugzagen. “We moesten blij zijn wanneer we zelf de hypotheek konden betalen.” Na een half jaar buffelen werd het een stukje beter: “We hebben toen mijn oude secretaresse aangenomen. Daarna begon het te lopen.”
“We brengen ritme aan in iemands leven en zorgen voor betalingsregelingen zodat de schulden niet te hoog oplopen.”
Want hoe verdien je geld met armoedebestrijding? Dat klinkt tegenstrijdig, maar de financiering komt niet van de kwetsbare mensen, maar van bedrijven en overheden voor wie Purpose projecten doet. Het doel is betere bestaanszekerheid voor kwetsbare mensen, meer (be)grip voor gemeenten en overheden op wat er met hun geld gebeurt en investeringen in nieuwe interventies om het voor mensen beter te maken.
“Wij meten en monitoren, kijken wat rendabel is, hoe we projecten en regelingen verder kunnen verbeteren.” En niet onbelangrijk: ze zetten ook eigen concepten op. “Ik heb altijd wel verschillende ideeën. Als ik mensen om me heen heb die dat handen en voeten kunnen geven vind ik dat fantastisch. We begonnen met zijn tweeën en nu zijn we met twintig werknemers, en groeiende.”
Stichting Vaste Lastenpakket
Een van de eerste grote successen is één van die eigen concepten, namelijk het Stichting Vaste Lastenpakket, waarmee Purpose zich een interne speler heeft gemaakt in het gebied waarin ze opereren. Het duurde vijf jaar om een vorm te vinden die goed werkt.
Het werkt als volgt: als je als bedrijf een betalingsregeling hebt openstaan met iemand waarmee het niet lukt om deze af te betalen, verwijzen zij naar de stichting, waar hulpverleners zitten. Die gaan kijken: wat is een overzicht van de vaste lasten die ze hebben? Waar hebben ze nog recht op? Kunnen ze nog een bepaalde regeling aanvragen?
Dick-Jan: “We brengen ritme aan in iemands leven en zorgen voor betalingsregelingen zodat de schulden niet te hoog oplopen.”
Een van de eerste mensen die ze via dit initiatief hielpen was Jacqueline, die nu zelf een van de medewerkers is binnen het Vaste Lasten Pakket. “Zij is daar zo goed uitgekomen. Niet alleen omdat wij haar hulp boden, maar ook omdat ze het zelf gewoon kon. Mensen hebben soms gewoon iemand nodig die naast ze gaat staan, die naar ze luistert en ze serieus neemt. Dat is essentieel.”
“Als je iemand op basis van gelijkwaardigheid benadert kan je al heel veel betekenen.”
Want waarom willen mensen hun post niet meer openmaken als de problemen zich opstapelen? Je denkt dan misschien: die moet je juist openmaken! “Soms durven mensen het gewoon niet meer onder ogen te zien.”
Financiële problemen komen met schaamte en soms ook sociale uitsluiting. Behoud van eigenwaarde is dan heel belangrijk, weet Dick-Jan. “Gemeenten snappen het vaak niet, die denken: hoe kan dit nou? We hebben toch hartstikke goede regelingen en toch is er een toestroom bij de voedselbank. Met mensen praten, niet alleen over mensen. Daar moet je beginnen.”
Veel problemen concentreren zich bij eenzelfde groep mensen in een kwetsbare positie. Schulden, een lagere levensverwachting, meer gezondheidsklachten. “Juist die mensen zijn het meest afhankelijk van de overheid. Maar wie kunnen ze vertrouwen? De gevende hand waar zij afhankelijk van zijn is tegelijkertijd ook de instantie die een terugvordering maakt als je een fout hebt gemaakt.”
Beleid geschreven om de frauderende burger te bestrijden heeft voor een vertrouwensbreuk gezorgd tussen burger en overheid. Maar aan dat herbouwen van dat vertrouwen kun je volgens Dick-Jan wel iets doen. “Mensen kunnen zich verweren tegen onrechtvaardigheden en kunnen vaak zelf heel veel. Als je iemand dan op basis van gelijkwaardigheid benadert, kan je al heel veel betekenen.”
Niet alleen hoog-over, maar ook hands-on
Dat kinderen in zo’n omgeving van geclusterde problemen opgroeien, raakt Dick-Jan. Hij groeide namelijk zelf ook op in een omgeving waar ze het niet ruim hadden. Veel van zijn jeugdherinneringen zijn getekend door de moeizame scheiding van zijn ouders en zijn moeder moest het met weinig doen: ruimte voor Sinterklaascadeautjes was er niet.
Dat hij zelf uiteindelijk een bedrijf heeft opgericht met als missie armoede te bestrijden heeft hij in eerste instantie niet bewust bedacht. Later kwam hij daar op terug. “Dat ik er toch onbewust mee bezig ben in hoe ik naar de wereld kijk.”
“Al zouden we maar één gezin helpen, dat was al heel mooi.”
Een van de eerste gezinnen die Dick-Jan hielp was een gezin van een taxichauffeur wiens bedrijf failliet was gegaan. “Ze zaten helemaal vast, alleen durfden ze er thuis niet over te praten met hun eigen kinderen. Het was zo emotioneel en zo moeilijk om toe te geven aan de buitenwereld dat ze problemen hadden. Dat kwam bij mij wel heel erg hard binnen. Dus ik herkende daar ook wel dingen van.”
Dick-Jan zag de invloed die de bank had in het mogelijk escaleren van de situatie en wist: dit is iets waar ik iets kan betekenen. “Al zouden we maar één gezin helpen, dat was al heel mooi.”
Uiteindelijk bleef het niet bij maar één gezin en zet Dick-Jan zich met zijn medewerkers in om te zorgen dat mensen betere bestaanszekerheid hebben, er betere vangnetten zijn en dat kansen gelijker worden. “Er zijn echt heel veel mensen die nu echt niet goed weten hoe ze het einde van de maand moeten halen.”
Soms mist hij bij bedrijven en de overheid een stukje verbeeldingskracht om te verbinden. “Luisteren, met mensen praten en dan tot oplossingen komen.”
Dick-Jan zit vol veerkracht, maar maakt zich ook wel zorgen over bijvoorbeeld de stijgende rente, waardoor bij sommige mensen wiens renteperiode afloopt de vaste lasten enorm omhoog zullen schieten. Of bijvoorbeeld wat sommige gemeenten het ‘ravijnjaar’ noemen, als in 2026 allerlei gemeentelijke regelingen vanuit de overheid naar de gemeente ophouden. Er wordt dus al voorgesorteerd op besparingen bij gemeenten.
Waar zal dan de bijl vallen? “Dat weten we niet, dus dat is nog wel onzeker. Maar goed, ik denk ook wel dat er veel kansen zijn om mensen gelijke kansen te bieden.”
De droom voor Purpose is om de kwaliteit van grote adviesbureaus te koppelen aan doelen met een warm hart. “Ik wil hele hoge kwaliteit bieden met een menselijk gezicht. Waar we ook risico’s durven nemen om dingen op te zetten, waar we innovatief zijn en met eigen ideeën komen. En ik wil het verder uitbouwen tot een groot bedrijf, terwijl we de familiecultuur behouden die we nu hebben met ruimte voor eigen ideeën en inbreng. Niet alleen hoog-over, maar ook hands on.”
