44 partijen met een PSD2-vergunning maar animo is gering
Sinds januari van dit jaar is PSD2 van kracht in ons land. De Europese richtlijn, die met veel bombarie werd gelanceerd, is erop gericht meer concurrentie binnen het personal finance-domein te bewerkstelligen. In de praktijk blijkt echter dat Nederlandse huishoudens amper warmlopen voor PSD2 – slechts 15% heeft interesse in de mogelijkheden.
PSD2 reguleert het betalingsverkeer van consumenten en bedrijven, en is de opvolger van de in 2009 in Nederland ingevoerde Payment Service Directive 1. PSD1 creëerde een uniforme betaalmarkt in de EU en maakte betaalverkeer over de grenzen eenvoudiger en veiliger. Met PSD2 (revised Payment Services Directive) wil de Europese Commissie onder andere de veiligheid van het betaalverkeer verbeteren en innovatie stimuleren via meer concurrentie.
Een van de sleutelaspecten van de richtlijn is dat ze drempels wegneemt voor nieuwe toetreders op de betaalmarkt. PSD2 schrijft voor dat bedrijven na toestemming van de klant betaalgegevens mogen opvragen bij banken of betaalopdrachten uitvoeren.
Nederlanders lopen niet warm voor PSD2
Volgens het register van De Nederlandsche Bank zijn er 44 partijen die een vergunning hebben om vanaf morgen één van de twee belangrijkste PSD2-diensten te leveren: het initiëren van betalingen en het opvragen en inzien van accountinformatie. Uit actuele data van EY VODW komt echter naar voren dat PSD2-oplossingen in ons land vooralsnog maar weinig voet aan de grond lijken te krijgen. Het grootste gedeelte van Nederlanders (74%) wil zijn data van bankrekeningen liever helemaal niet delen met derde partijen, zo blijkt uit de gegevens.
Zoals bij veel technologiegedreven veranderingen, is het vooral de jongere generatie die openstaat om te experimenteren. “Consumenten onder de 45 jaar zijn eerder geneigd hun betaaldata te delen als zij hierdoor bepaalde voordelen krijgen: 49% ten opzichte van 20% van de consumenten boven de 45 jaar”, schrijven de onderzoekers. “Millennials geven vaker aan geïnteresseerd te zijn (27%) en staan ook vaker ‘neutraal’ tegenover PSD2-diensten (48%). Zij hopen hiermee beter inzicht te krijgen in hun financiële situatie of kortingen te krijgen op financiële producten.”
Millennials vertrouwen echter niet zomaar iedere derde partij. Vooral ten aanzien van techbedrijven en startups zijn zij over het algemeen argwanend. “Slechts 1 op de 10 millennials staat open data met hen te delen. Bij oudere generaties is dit cijfer nog lager, namelijk 1 op de 200 personen”, aldus de onderzoekers.
Volgens Astrid Geerlings van EY VODW zullen banken en PSD2-leveranciers het nodige moeten doen om PSD2 van de grond te krijgen in ons land. Dat begint met het vergroten van het bewustzijn rondom de voordelen die PSD2 kan opleveren. Geerlings: “Context en/of een concreet voordeel van het delen van data lijkt essentieel om de houding van Nederlandse huishoudens te (kunnen) veranderen.”
Strong Customer Authentication
Overmorgen, 14 september, markeert een belangrijke deadline als het gaat om de handhaving van PSD2. Onderdeel van deze regeling is namelijk ook de zogeheten Strong Customer Authentication (SCA), die vanaf dat moment moet worden toegepast. Dit houdt onder meer in dat online betalingen vanaf 14 september met een tweetrapsauthenticatie moeten worden beveiligd.
Voor tal van partijen, waaronder (e-commerce)retailers, vormt deze deadline een grote uitdaging. Want terwijl Nederland met iDEAL al jaren voldoet aan de nieuwe eisen, zijn er nog genoeg betaalmetoden die niet compliant zijn met de SCA-eis. Sommige organisaties hebben hun techniek en webwinkels nog niet op orde. Om die reden heeft bijvoorbeeld Thuiswinkel.org via Ecommerce Europe (de Europese koepelorganisatie waar Thuiswinkel.org lid van is) om uitstel gevraagd van de handhaving op de PSD2-richtlijn.
