Energietransitie vraagt om meer energiebalancering in stroomnet
Wil Nederland een succes maken van de energietransitie, dan moet het stroomnetwerk worden uitgerust met meer netbalanceringstechnieken. Dat stellen onderzoekers van CE Delft.
De Parijse klimaatdoelstellingen dwingen ons land om afscheid te nemen van tal van fossiele energiebronnen en over te stappen op duurzame alternatieven. Hierdoor wordt in toenemende mate een beroep gedaan op het elektriciteitsnetwerk, dat volgens verschillende studies moet worden verzwaard wil het de stijgende vraag naar ‘renewables’ kunnen beantwoorden.
Naast deze verzwaring, zo concluderen de onderzoekers van CE Delft, moet het stroomnetwerk in ons land ook worden voorzien van extra energiebalancering. Dit zijn technieken die de mismatch tussen de vraag naar energie en het aanbod ervan verkleinen.
De behoefte aan meer netbalancering hangt samen met de toename van de hoeveelheid duurzame energie. In vergelijking met bijvoorbeeld kolencentrales leveren zonnepanelen en windmolens op veel onregelmatigere momenten energie op. Simpelweg omdat het – zeker op de langere termijn – lastig is om te voorspellen wanneer de zon schijnt of het hard waait.
Een voorbeeld van een energiebalanceringstechniek? Neem een bedrijf dat op zijn dak zonnepanalen heeft die zijn aangesloten op een grote accu. Als bijvoorbeeld in de zomer – na werktijd – de zon schijnt, maar niemand op kantoor is, laadt de accu zich vol. En als de daaropvolgende dag de zon niet schijnt, kan gebruik worden gemaakt van de energie uit de accu.
Met behulp van dergelijke technieken kan dus de onregelmatige toevoer van duurzame energiebronnen deels worden weggepoetst. Zodat vraag en aanbod beter met elkaar in balans zijn en dus minder energie ongebruikt blijft. “Technieken voor netbalancering dragen dus ook bij aan de CO2-reductie”, geven de onderzoekers aan.
Investeringen vereist
Derhalve is het belangrijk dat Nederland beschikt over voldoende energiebalancering in zijn stroomnet. CE Delft pleit voor het toevoegen van tien nieuwe balanstechnieken die de Rijksoverheid zou moeten subsidiëren. Daarnaast stellen de onderzoekers ook voor om twee bestaande technieken uit te breiden.
Veel van deze investeringen zouden door de Nederlandse staat moeten worden bekostigd. Daarnaast is er een rol weggelegd voor de private sector, die via publiek-private partnerships kan mee-investeren.
