Afghanistan
Iris Dingenouts heeft recent het Young Professional Programma van Bostec met succes doorlopen. Dingenouts, die nu als consultant werkzaam is, vertelt over haar keuze voor het adviesbureau, over de opdrachten die ze de afgelopen periode heeft vervuld, het ontwikkelingstraject binnen de traineeship en de cultuur bij Bostec.
Kun je ons kort iets over jezelf vertellen?
Mijn naam is Iris Dingenouts, ben 26 jaar en inmiddels alweer ruim anderhalf jaar in dienst bij Bostec als consultant. Mijn passie, kennis en kunde ligt voornamelijk binnen de zorgsector. Logischerwijs ben ik binnen Bostec dan ook vaak actief binnen zorg gerelateerde opdrachten. Ik krijg ontzettend veel energie van projecten die bijdragen aan betere kwaliteit van patiëntenzorg.
Privé haal ik energie uit andere dingen. Ik ben een energiek en sociaal persoon die er graag op uit gaat. Gecombineerd met veel gezelschap en gezelligheid. In de zomermaanden vind je mij vaak op een terrasje met vrienden en als ik écht even wil ontladen na een zware werkweek, dan trommel ik een clubje mensen op om de gashendel van de motor even goed open te trekken. Naast de motorsport ben ik af en toe nog op de tennisbaan te vinden om een balletje te slaan of sta uitgebreid in de keuken om iets culinairs te maken met een overheerlijk wijntje erbij.
Na je loopbaan te zijn gestart in de zorgsector, sloot je je in 2015 aan bij Bostec. Waarom koos je voor een uitdaging in consulting, en wat gaf uiteindelijk de doorslag om te kiezen voor Bostec?
Mijn eerste jaren op de arbeidsmarkt heb ik in verschillende staffuncties gewerkt binnen verschillende zorginstellingen. Gedurende deze periode werd mij al snel duidelijk dat binnen de gezondheidszorg ontzettend veel goede ideeën worden geopperd, maar dat het proces naar besluitvorming en uitvoering een lange weg is. Men heeft een lange adem nodig alvorens ideeën een platform krijgen, noodzaak hiervan wordt ingezien, geaccepteerd worden en uiteindelijk actie op wordt ondernomen. Deze lange adem strookte niet met mijn energieke houding en gedrevenheid en zette een rem op mijn ambities en ideeën. Dat was voor mij het moment om de zorgsector via een andere route te gaan benaderen: als consultant.
Ik wilde heel graag het stempel ‘consultant’ op mijn voorhoofd geplakt krijgen. Waarom? Heel simpel: je krijgt in die rol mensen in de zorgsector op een hele andere manier in beweging. Mensen bekijken je op voorhand vanuit een heel ander oogpunt. Het maakt niet uit of er achter mijn ‘consultant masker’ een hart met passie voor zorg zit of niet. In hun ogen ben jij de externe, de vreemde eend in de bijt, de buitenstaander waarvan wordt verwacht zaken juist anders en kritisch te benaderen en soms zaken op de schop te gooien. En dát is nu juist het perspectief van waaruit ik graag werk. Iedereen kent wel de cliché ‘vreemde ogen dwingen’. Deze uitspraak is toepasselijk bij mijn functie en een belangrijke reden waarom ik mijn vak als consultant zo kan waarderen.
Mensen verwachten van mij als consultant juist een push tot actie of verandering en vragen mij nu juist om advies op het moment dat zij merken dat het nodig is. Dat maakt het verschil met mijn functies destijds: het moment van instappen in het veranderproces is anders, er wordt sneller actie ondernomen, mensen staan open voor ideeën, ideeën worden op een andere manier ervaren en aanvaard en ik mag ideeën die uitmonden in mooie projecten nu zelf met veel passie en plezier tot een goed einde brengen. Niks leukers dan dat! Uiteraard biedt mijn functie als consultant nog andere bijkomstigheden die het werken nét wat aangenamer maken. Denk bijvoorbeeld aan de flexibiliteit in het bepalen van mijn werklocatie en werktijden en veel dynamiek in mijn werkweken.
De keuze voor Bostec was voor mij tevens snel gemaakt. Ik had voor mezelf op voorhand besloten dat ik niet bij een groot bedrijf wilde werken waar ik het gevoel zou hebben slechts een pion te zijn binnen een mensenmassa. Mijn voorkeur ging uit naar een klein, informeel bedrijf met korte lijnen, waar iedereen elkaar goed kent en betrokken is. Een bedrijfscultuur met een warm en laagdrempelig karakter, waar altijd ruimte is voor humor tussendoor, en transparantie onderling belangrijk wordt gevonden. Bostec biedt mij dit tot op de dag van vandaag nog altijd.
Vorige maand rondde je het Young Professional Programma binnen Bostec af, een programma van anderhalf jaar dat starters klaarstoomt voor een rol als consultant. Hoe zag het traineeship programma eruit?
In het programma staan drie belangrijke kernvragen continue centraal: Wat is het wat ik wil?; Welke drempels houden mij hierin tegen?; Wat heb ik nodig om deze drempels weg te nemen en mijn resultaat te bereiken?
Met bovenstaande vragen ga je de eerste 3 modules (3 x 3 dagen) aan de slag om tot de kern van jezelf te komen. Wat drijft jou nu? Waar wil je over enkele jaren staan? En welke moeilijkheden danwel uitdagingen liggen dan voor je die je moet tackelen om daar te komen? Tijdens de modules ga je hiermee aan de slag door middel van workshops en andere oefeningen om zo uiteindelijk tools en denkwijzen eigen te maken die jou helpen dat éxtra stapje verder te komen. Parallel hieraan, werkte ik bij Bostec gewoon fulltime bij verschillende klanten (soms onder begeleiding van een Senior). Op deze wijze creëer je een ideale leercurve omdat je jouw lessen uit het programma, meteen in de praktijk kan toetsen.
Kun je ons iets meer vertellen over de projecten waarbij je betrokken bent geweest en over jouw rol in die opdrachten?
Gedurende mijn programma ben ik voor verschillende klanten werkzaam geweest, waarbij de type opdrachten uiteen liepen van optimalisatie van processen en logistiek, tot aan begeleiding bij grootschalige IT transformaties. Mijn rol in deze projecten was dan ook verschillend. Bij Alrijne Zorggroep heb ik in de rol van Junior projectleider mijn bijdrage geleverd aan een groot conversieproject waarbij twee ziekenhuizen tezamen een nieuw elektronisch patiëntendossier in gebruik namen. Binnen dit project was ik voornamelijk verantwoordelijk om externe leveranciers bij de hand te nemen en technisch voor te bereiden op de nieuwe situatie in relatie tot een nieuwe EPD.
Naast deze rol als Junior projectleider heb ik daarnaast bij klanten als Sims Lifecylce Services en het Ommelander Ziekenhuis Groningen meer de rol als consultant bekleed. Hierin stond niet de ICT centraal, maar lag in beide opdrachten de focus op procesoptimalisatie. In deze rol ben ik voornamelijk bezig geweest met analyses en advisering over hoe een patiënt of product zo optimaal mogelijk door een keten heen kan lopen.
In sommige gevallen begaf je je als junior op relatief nieuwe terreinen – hoe werd je tijdens je opdracht gesteund in je werkzaamheden en waar nodig gecoacht?
Gedurende mijn Young Professional Programma werd ik gekoppeld aan een Senior collega, die mij naast het programma heeft gecoacht en ondersteund als zijnde een begeleider. Tot op de dag van vandaag is en blijft hij een fijne sparringpartner voor mij en doen we nog altijd veel projecten samen. Een van de eerste dingen die ik leerde tijdens het programma is openlijk durven benoemen waar je tegenaan loopt en een hulpvraag durven stellen. Ik heb dan ook meermaals ondersteuning en tips gevraagd aan mijn collega over hele uiteenlopende zaken. Soms persoonlijke drempels die mij zakelijk gezien in de weg zitten, soms ging het over management skills en hoe deze optimaal toe te passen en een andere keer ging het meer over de (bijvoorbeeld) technische inhoudelijke kennis die ik kwam halen om te zaken beter op de rit te krijgen. Wekelijks bespraken wij soortgelijke gebeurtenissen.
Wat tevens enorm heeft bijgedragen aan mijn ontwikkeling op nieuwe terreinen, is het vertrouwen wat mij gegeven is door collega’s en het bewustzijn dat ik altijd op iets of iemand kon terugvallen als hulp. Het bewustzijn van dit extra steuntje in de rug was vaak al voldoende om op eigen kracht en met veel pro activiteit deze nieuwe terreinen te durven verkennen en tot een goed einde te brengen.
Je geeft aan betrokken te zijn geweest bij grootschalige processen en IT-transformaties – van zulke transities is bekend dat deze vaak moeilijk succesvol door te voeren zijn, vooral binnen de zorg. Hoe heb jij en heeft Bostec er voor gezorgd dat niet alleen de harde componenten (process, systemen, governance) goed geïmplementeerd worden, maar dat er ook voldoende aandacht is voor menselijke (‘zachte’) factoren?
De projecten die ik heb gedaan in relatie tot IT transformaties betrof veelal de harde IT componenten waarbij het grootste vraagstuk was ‘hoe komt de benodigde data uit het oude systeem, weer naar volledigheid in het nieuwe systeem te staan’. Desalniettemin hebben we naast deze harde IT componenten te maken met een diversiteit aan personen (en daarmee belangen). De kunst is om een IT systeem te implementeren dat draagvlak vindt in de organisatie, passend is aan de wensen van de werknemers en tegelijkertijd aansluit bij de werkprocessen om zo optimaal te kunnen faciliteren aan de werknemer. Alleen door aandacht voor deze zachte menselijke aspecten zal een IT systeem inbedden in een organisatie zoals het bedoeld is.
Door workshops te houden en door mensen uit te vragen kom je erachter wat echt belangrijk is bij hun nieuwe situatie. Vooral de interactie tussen de verschillende groepen specialisten moet hierbij worden meegenomen. Er moet heel duidelijk gesteld worden, hoe in de nieuwe situatie gewerkt moet gaan worden. Daarnaast moet je je echt inleven in de doelgroep. Het is van belang onderscheid te maken tussen de angst van het onbekende en datgene wat echt knelpunten zijn. Als je dit goed doet krijg je wederzijds begrip dat zorgt dat de transitie wordt gedragen. Ik ben degene die de functionele vraag van de werkvloer, vertaalt naar een technische input.
Helderheid, transparantie en op het juiste moment communiceren zorgt dat mensen vertrouwen krijgen in het proces. Daarbij is het van belang iedereen te laten zien dat het werkt met de afspraken die zijn gemaakt. Dit zorgt dat het eindresultaat geen verrassing is, maar juist een bevestiging van het proces waarin ik de mensen heb meegenomen door de maanden heen. Iets dat je altijd probeert na te streven. In hoeverre dit lukt en succesvol is hangt af van zeer veel elementen. Aspecten zoals cultuur, persoonlijke belangen, bedrijfsbelangen en de wijze waarop het ziekenhuis is georganiseerd hebben grote invloed op de wijze waarop een dergelijk traject loopt. Als consultant moet ik zowel de harde kant als de zachte kant goed onder de knie hebben. Ervaring leert mij inmiddels wel dat het resultaat vaak wordt bepaald door de zachte kant
Voor diegenen die overwegen om bij Bostec aan de slag te gaan, hoe zou je de cultuur bij Bostec omschrijven?
Bostec is een relatief klein bedrijf met een informeel karakter. Iedereen weet elkaar te vinden en geen vraag is te gek. Openheid, transparantie en laagdrempeligheid zijn bij ons dan ook erg aanwezig. Verder staan pro activiteit en verantwoordelijkheidsgevoel hoog in het vaandel. Geen idee is te gek en je krijgt alle vrijheid om jouw doelen na te streven, mits je hier uiteraard op een verantwoorde manier mee om gaat. Verder wordt professionaliteit afgewisseld met een flinke dosis humor en gezelligheid op de momenten dat het kan.
Tot slot, als consultant ben je veel onderweg, dat geldt natuurlijk ook voor de overige adviseurs bij Bostec. Hoe zorgen jullie er voor dat er een goede band heerst tussen consultants onderling en dat voldoende kennisdeling tussen de praktijken, projecten en teams is?
Laat ik voorop stellen dat wij als collega’s onder elkaar een ontzettende goede band hebben. Ondanks dat wij veel onderweg zijn en veel bij de klant zitten, zijn de lijnen met elkaar kort en zien wij elkaar geregeld. Zo hebben wij ieder kwartaal een meeting waarbij iedereen aanwezig is om de huidige stand van zaken door te nemen rond Bostec. Daarnaast heeft ieder domein binnen Bostec (industrie, zorg en mobiliteit), ook zijn eigen kwartaalmeeting. Sommige teams hebben los daarvan ook nog een standaard wekelijks overleg om alle projecten door te spreken. In al deze zakelijke samenkomsten is sprake van kennisdeling: hoe staan we ervoor? Hoe lopen de projecten? Sales updates worden gegeven en hulpvragen worden onderling uitgesproken en opgepakt met elkaar.
Zakelijk gezien wordt kennisdeling dus op verschillende manieren goed gefaciliteerd. Wat tevens ook gebruikelijk is, zijn extra ingelaste ‘pizza sessies’ waarin van tijd tot tijd collega’s kennis delen over hun project indien wij denken dat deze kennis voor iedereen relevant is. Het resultaat van deze bijeenkomsten en kennissessies is dat ik praktisch van iedere collega weet, waar hij zich momenteel binnen zijn project mee bezig houdt en voor welke kennis en ervaring ik kan bellen. En tot slot zijn er ook initiatieven waarbij domeinoverstijgend wordt gekeken hoe wij van elkaar kunnen leren. Hoe kunnen wij bijvoorbeeld kennis en ervaring die we opdoen bij luchthavens, meenemen en integreren in onze projecten binnen de gezondheidszorg?
Naast het zakelijke aspect wordt binnen Bostec ook veel aandacht geschonken aan de informele band met collega’s onderling. Zo wordt jaarlijks een social event georganiseerd, zijn er groepsapps ontstaan voor het afstemmen van privé uitjes (tennis, golf, stappen, hapje eten) en wordt aan teambuilding gedaan. Ook dit bewijst weer eens dat binnen Bostec niet alleen werk, maar zeker ook plezier aandacht krijgt. Die combinatie maakt dat er een goede sfeer ontstaat tussen collega’s waarbij in een goede atmosfeer, de juiste kennis keer op keer met elkaar wordt gedeeld.
