Strategy&: Mogelijk pas loongelijkheid over 112 jaar
De coronacrisis heeft de jarenlange progressie op het gebied van gendergelijkheid op de werkplek in de OESO-landen een flink stuk teruggeworpen, zo blijkt uit onderzoek van Strategy&. Als er niks verandert kan het meer dan honderd jaar duren voordat sprake is van loongelijkheid.
Ondanks decennialange aandacht voor het thema, vormen vrouwen in veel landen nog altijd een achtergestelde groep. Een pijnlijke realiteit is dat dergelijke groepen in moeilijke tijden vaak de hardste klappen vangen.
Zo ook in de coronacrisis, constateert Strategy&. Volgens het strategiekantoor hebben vrouwen het zwaarst te lijden gehad onder de door de pandemie veroorzaakte economische crisis. De onderzoekers richtten zich voor hun onderzoek vooral op de OESO-landen – de 40 lidstaten die samen een wereldwijd platform voor economische samenwerking vormen.
“Er zijn meer vrouwen dan mannen werkzaam in de sectoren die het zwaarst door Covid-19 zijn getroffen”, vertelt Larice Stielow, Senior Economist bij Strategy&. “Vrouwen verloren binnen de OESO-regio in 2020 in een sneller tempo hun baan dan mannen.”
Als straks de vanuit de overheid en het bedrijfsleven geïnitieerde regelingen voor baanbehoud aflopen, zal naar verwachting voor veel (vrouwelijke) professionals een nog grimmiger scenario dreigen, voorspelt ze: “Dan camoufleren de regelingen niet langer de volledige economische gevolgen op de werkloosheid.”
Dan is er nog de kwestie van onbetaalde zorg en huishoudelijk werk – een “oneerlijke ‘last’” die wereldwijd veelal door vrouwen wordt gedragen. Sinds de uitbraak van de crisis zijn dergelijke scheve verhoudingen alleen maar toegenomen, “waardoor sommige vrouwen hun deelname aan de beroepsbevolking hebben teruggeschroefd”, legt Stielow uit. In veel gevallen zal deze terugtrekking van vrouwen uit het beroepsleven naar verwachting van permanente aard zijn.
Alle seinen op rood
Dit betekent een enorme tegenslag richting het bereiken van gendergelijkheid. Strategy& monitort al jaren de mate van gendergelijkheid in de OESO-landen. Dat doet het langs verschillende assen, waaronder arbeidsparticipatie, loonverschillen en werkloosheidscijfers. Dit jaar zijn alle indicatoren erop achteruit gegaan, concluderen de onderzoekers.
Zo is de arbeidsparticipatie van vrouwen gedaald van 70% in 2019 naar 66% in 2020 en is de kloof tussen de arbeidsparticipatie van vrouwen en mannen gestegen van 10% naar 13%. Verder is de loonkloof tussen mannen en vrouwen met 1% toegenomen en steeg de werkloosheid onder vrouwen met 2%. Opvallend is dat de crisis binnen de OESO-markten geen impact heeft gehad op het aantal mannen met een voltijdbaan, terwijl bij de vrouwen een daling van 2% zichtbaar is.
De verschillen mogen volgens de onderzoekers met recht schadelijk genoemd worden. Nog zorgwekkender is misschien wel de tijd die nodig is om de vele kloven weer te dichten.
“Als de OESO zich volledig wil herstellen van de schade die Covid-19 aan werkende vrouwen heeft aangericht – zelfs als dat pas in 2030 is – dan toont onze scenario-analyse aan dat de progressie op het gebied van gendergelijkheid tweemaal zo hoog zal moeten zijn als in het verleden”, stelt Tara Shreshtha, Economist bij Strategy&.
Over 112 jaar loongelijkheid?
Als het huidige tempo niet wordt opgeschroefd zal volledige gelijkheid iets van de verre toekomst zijn, zo stellen de onderzoekers. Alleen al het bereiken van gelijke arbeidsparticipatie van mannen en vrouwen zal ten minste 22 jaar duren. Het op gelijke hoogte brengen van de werkloosheidscijfers zal zo’n vier jaar duren en kost het maar liefst zestig jaar om het percentage van vrouwen met een voltijdbaan gelijk te trekken met dat van mannen.
Gekeken naar de belangrijkste focus van het onderzoek – loongelijkheid – becijferen de onderzoekers dat het in het huidige tempo tot wel 112 jaar kan gaan duren alvorens de loonkloof tussen mannen en vrouwen gedicht kan worden.
De huidige situatie is verre van duurzaam te noemen en volgens de onderzoekers is er een gezamenlijke inspanning nodig om het tij de komende jaren te keren. Nog afgezien van sociale overwegingen, wijzen de experts daarbij op de economische voordelen die voortvloeien uit een meer gelijkwaardige economie.
“Uit onze analyse blijkt dat het verhogen van de arbeidsparticipatie van vrouwen in de OESO-markten het bbp met $6 biljoen per jaar zou kunnen verhogen, terwijl het dichten van de loonkloof tussen mannen en vrouwen in de hele OESO kan zorgen voor $2 biljoen per jaar meer inkomsten voor vrouwen”, zo besluit Stielow.
