Innergo verwelkomt havo 2-scholieren op kantoor
Adviesbureau innergo kreeg recent bezoek van een groep scholieren, die langskwam bij het bureau om meer te weten te komen over innergo en zijn activiteiten.
De scholieren werden uitgenodigd in het kader van de samenwerking tussen innergo en JINC, een non-profitorganisatie die zich inzet voor jongeren die opgroeien in een sociaaleconomisch achtergestelde omgeving. De organisatie werd in 2003 opgericht door Daniël Roos, met als doel de kansenongelijkheid onder kinderen te minimaliseren. “Er loopt veel talent rond in ons land, maar het is niet iedereen gegeven om dat te verzilveren”, zegt Roos tegenover dagblad NRC.
De groep die innergo in Utrecht bezocht bestond uit zeven havo 2-scholieren, die door JINC in contact komen met allerlei beroepen, waardoor ze ontdekken welk werk bij hun talenten past, terwijl ze daarnaast eveneens leren hoe ze moeten solliciteren. “Wij zijn al flink wat jaren partner van JINC en we kunnen samenwerken met de stichting van harte aanbevelen. Elke keer is het weer erg gaaf om enthousiaste, nieuwsgierige jongeren over de vloer te hebben”, aldus een persvoorlichter van innergo.
Ditmaal werden de jongeren verwelkomd door Alex van Leijden, een organisatieontwikkelaar bij innergo. Hij had een kort en creatief programma voorbereid, om de jongeren kennis te laten maken met de dagelijkse praktijk van advies- en implementatiewerk. “Vooraf denk je natuurlijk appeltje-eitje. Maar stiekem is het nog best een uitdaging om goed aan een groep scholieren uit te leggen wat we nu precies doen”, aldus Van Leijden: “Als je dertien jaar bent, dan heb je nog nooit gehoord van ‘consultant’, ‘processen’ en ‘implementatie’.”
Zoals Van Leijden dat ook vaak voor zijn opdrachtgevers doet, had de innergo-consultant voor de scholieren een speelse werkvorm voorbereid: “Hoe leuker het is om samen te werken, hoe groter de betrokkenheid en hoe beter de ideeën, is onze ervaring. Ik heb de groep daarom in tweeën opgedeeld. Iedere groep speelde een adviesbureau dat door een schooldirecteur gevraagd werd hoe te besparen op de jaarlijkse kosten.”
Voorafgaand was Van Leijden erg benieuwd hoe het zou gaan: “Je kunt nog zoveel ervaring hebben met het ontwerpen van sessies, deze doelgroep is heel anders, dus het was lastig in te schatten wat goed zou werken.” Hij werd positief verrast: “De creativiteit ging meteen vol aan. De ene groep bedacht een school zonder gebouw met lessen over overleven in de natuur. De andere groep nam afscheid van boeken en liet de kinderen voortaan op laptops werken.”
“Als je aan het werk bent, dan word je continu omringd door professionals – mensen met veel verstand van zaken, maar ook mensen die vaak moeite hebben om uit een ander vaatje te tappen”, legt Van Leijden uit. “Het was mooi om te zien hoe deze jongeren een vraagstuk fris en onbevangen tegemoet treden. Kennis en ervaring zijn vaak waardevol, maar soms heb je meer aan creatief denken.”
Klassieke afsluiting
Aan het slot van het bezoek gooide Van Leijden nog een klassieker in de groep. “In deze oefening tekent iedereen een stappenplan voor het maken van toast en dat levert steevast zeer uiteenlopende tekeningen op. Dat zag je ook nu weer. Bijvoorbeeld bij de eerste stap. Eén tekening begon met een graanveld. Een andere in de supermarkt en er waren ook stappenplannen die begonnen in de keuken. Dit is elke keer weer een gouden werkvorm om een groep kennis te laten maken met processen”, besluit hij.
