Kortetermijnrendement van Europese deals duikt in het rood
Was de trend reeds zichtbaar in het verre buitenland, inmiddels is nu ook Europa aan de beurt. Europese beursgenoteerde bedrijven die grote overnames doen, creëren minder aandeelhouderswaarde dan de aandelenbeurs. En dus hadden ze vanuit financieel oogpunt de deal net zo goed niet kunnen sluiten.
Tot deze conclusie komt Willis Towers Watson in een nieuw gepubliceerd onderzoek. Het adviesbureau houdt al jaren het rendement van de aandelenbeurs bij. Door deze te vergelijken met de waarde die ontstaat uit fusies & overnames kan inzicht worden verschaft in hoe effectief acquisitiestrategieën zijn.
Volgens de onderzoekers zijn in het tweede kwartaal van dit jaar 144 transacties met een overnamesom van $100 miljoen of meer afgerond. Het dealvolume is hiermee op het laagste niveau gekomen sinds 2009. Dit heeft volgens Gabe Langerak van Willis Towers Watson vooral te maken met de aanhoudende politieke onzekerheid. “De daling van het transactievolume, vooral zichtbaar op de Amerikaanse markt, wijst erop dat geopolitieke ontwikkelingen en handelsperikelen een enorme impact hebben gehad en de onzekerheid in de bestuurskamers wereldwijd hebben aangewakkerd.”
Geen megatransacties in Q2 2019
Opvallend is dat er, voor het eerst in vijf jaar, het afgelopen kwartaal geen voltooide megatransacties hebben plaatsgevonden. Dit zijn transacties met een waarde van $10 miljard of meer – denk aan transacties zoals in bijvoorbeeld de Amerikaanse chemiesector (fusie in 2017 tussen Dow en Dupont, samen goed voor een beurswaarde van $120+ miljard) of in de zorg: de overname in 2018 van het Amerikaanse zorgbedrijf Aetna door farmaconcern CVS Health, dealwaarde: ~$70 miljard; of, in hetzelfde segment, de overname in 2018 van het Amerikaanse ziekenhuisbedrijf Envision Healthcare door investeerder KKR, dealwaarde: $9,9 miljard. Of, nog ouder, de megadeal van het Nederlandse Shell, dat in 2016 de Britse gasproducent BG Group overnam voor €64,3 miljard (£47 miljard).
Wereldwijd presteren de gesloten deals al zeven kwartalen op rij ondermaats. Dat betekent dat de aandeelhouderswaarde van acquirerende partijen achterblijft bij de wereldwijde aandelenindex. De onderzoekers becijferen dit aan de hand van het procentuele verschil tussen de aandelenprijs zes maanden voorafgaand aan de aankondigingsdatum en die aan het einde van het kwartaal.
Europa nu ook ondermaats
Gemiddeld genomen scoorden acquirerende partijen 6,3 procentpunt lager dan de index. Europa wist zich tot nu toe aan de malaise te onttrekken, maar in het afgelopen kwartaal dook het continent voor het eerst in lange tijd in de rode cijfers met een ‘underperformance’ van 4,1 procentpunt. “In algemene zin zijn rendementen wereldwijd ook geen rozengeur en maneschijn”, geeft Langerak aan.
Hij voegt toe dat deze trend geldt voor de korte termijn, wat laat zien dat het voor potentiële kopers een flinke uitdaging is om de vooraf beloofde returns on investment veilig te stellen. Nog altijd voegen overnames, bekeken over een langer tijdsbestek, echter waarde toe voor aandeelhouders. En ook op de middellange termijn renderen acquisities, benadrukt Langerak.
Een andere reden schuilt in de toenemende concurrentie van investeringsmaatschappijen. De private equity-sector groeit almaar door, wordt steeds volwassener en neemt een immer groter deel van de wereldwijde fusie- en overnamemarkt voor haar rekening. Volgens cijfers van Bain & Company zijn er inmiddels wereldwijd meer dan 1.200 private equity bedrijven van serieuze omvang actief als financiële sponsors. Langerak: “'Als je als corporate wilt concurreren met zulke partijen, dan is de kans op een positief resultaat kleiner.”
Maar ook deze partijen worstelen met het vinden van de juiste overnamedoelen en het realiseren van de juiste synergieën. Dat verklaart onder meer waarom er zoveel geld voorradig blijft. Volgens onderzoeksbureau Preqin hebben private equity firma’s inmiddels bijna $2.500 miljard op de plank liggen.
De vooruitzichten voor de fusie & overnamemarkt zijn wisselend te noemen. Wanneer de huidige turbulentie op de wereldmarkten aanbhoudt, dan is, zo legt Langerak uit, “de kans groot dat er in de tweede helft van 2019 nog minder transacties zullen worden aangekondigd”. In dat geval houden potentiële kopers zich even gedeisd. Als het economische sentiment omslaat, zou dealactiviteit daarentegen in rap tempo kunnen toenemen.
