Megadeals op komst in chemiesector door veranderend landschap
De chemiesector heeft momenteel meer dan $300 miljard aan fusies en overnames in de pijplijn, blijkt uit nieuw onderzoek. Onder de geplande deals bevinden zich ook vier megadeals met een waarde van meer dan $40 miljard. De honger naar fusies en overnames in de top van de markt is volgens de onderzoekers een gevolg van de veranderende marktdynamiek binnen de wereldwijde chemiesector.
De M&A-activiteit in de chemische industrie is de afgelopen jaren gestegen. In 2015 waren fusies en overnames in de wereldwijde chemiesector goed voor een gezamenlijke waarde van $119 miljard, waar drie jaar eerder, in 2012, het jaar nog werd afgerond met een totale dealwaarde van $49 miljard. In 2016 liep de totale waarde van afgeronde deals terug tot $94 miljard. Van de afgelopen tien jaar was 2011 het jaar met de hoogste waarde aan fusies en overnames in de chemiesector.
Deze cijfers zijn afkomstig uit de 2017-editie van het Chemicals Executive M&A Report van A.T. Kearney. In dit onderzoek heeft het strategy consultancykantoor de M&A-activiteit van chemische bedrijven wereldwijd in kaart gebracht, door bestuurders en senior management van deze bedrijven te ondervragen. Niet alleen de gerealiseerde waarde, maar ook de waarde van aangekondigde deals is in kaart gebracht.
Aan de hand van de aangekondigde dealwaarde voorziet A.T. Kearney dat 2017 een recordjaar gaat worden voor fusie- en overnameactiviteiten in de chemische industrie. In 2016 werd voor maar liefst $301 miljard aan deals aangekondigd, inclusief deals die al eerder waren aangekondigd maar in 2016 nog niet gerealiseerd zijn. Eind 2015 stond deze aangekondigde dealwaarde nog op $117 miljard en eind 2014 op $47 miljard. De recordwaarde aan aangekondigde fusies en overnames kan voor het grootste deel worden toegerekend aan enkele megadeals die in 2016 en daarvoor waren aangekondigd.
Megadeals van recordgrootte
In 2016 werd onder meer de, nog niet afgeronde, deal tussen Bayer-Monsanto aangekondigd, met een waarde van $66 miljard. Ook werd aangekondigd dat er een deal zal plaatsvinden tussen Chem China en Syngenta, Praxair en Linde en Potash Corp en Agrium, met respectievelijke waardes van $47 miljard, $43 miljard en $18 miljard.
De grootste van de aangekondigde deals is echter die van Dow en DuPont, die gewaardeerd wordt op $69 miljard en waarvan de aankondiging dateert uit 2015. De enorme grootte van de aangekondigde deals wordt geïllustreerd door het feit dat in de afgelopen tien jaar geen enkele deal in de chemische industrie een waarde van meer dan $20 miljard kende. De deal tussen Access en Lyondell uit 2007 kwam hier het dichtste bij in de buurt met een waarde van $19 miljard – nog steeds $50 miljard minder dan de Dow-DuPont deal. Laatstgenoemde deal wacht nog op goedkeuring van de Europese mededingingsautoriteiten.
Drijfveren en obstakels
Een van de belangrijkste drijfveren voor de toenemende dealactiviteit in de wereldwijde chemiesector is volgens de onderzoekers een streven naar consolidatie. Met het vooruitzicht op synergievoordelen, meer marktbereik en capaciteit en een hogere efficiency, hebben chemische bedrijven van over de hele wereld zich de afgelopen jaren ingespannen om hun portfolio door middel van fusies en overnames uit te breiden. Uit het onderzoek blijkt dat de consolidatie het grootst is in de gasindustrie, waar de top 5 grootste bedrijven samen goed zijn voor 86% van de omzet van alle top 20 spelers samen. In het chemische landbouwmiddelensegment nemen de vijf grootste bedrijven 62% van de markt voor hun rekening, terwijl in de verf & coatings en kunstmestsegmenten de top 5 respectievelijk 60% en 54% van de markt in handen heeft.
De onderzoekers voorspellen dat de consolidatie de komende periode zal doorzetten. Dit is voor een groot deel het gevolg van de aanhoudende hoge waarderingen en inkomstenverwachtingen die investeerders toekennen aan chemische bedrijven. Joachim von Hoyningen-Huene, Partner bij A.T. Kearney en medeauteur van het rapport, legt daarnaast uit: “De geplande megadeals laten een bredere trend zien van uiteenlopende chemische bedrijven die hun portfolio’s aanpassen richting meer pure play modellen. Deze verschuiving wordt kracht bijgezet door de hoge multiples die investeerders hanteren bij dit soort chemische bedrijven en door de missie van chemische bedrijven om te profiteren van een groter marktbereik, meer vaardigheden en een hogere efficiency.”
De aanhoudende interesse in fusies en overnames komt volgens meer dan 80% van de respondenten doordat bedrijven toegang willen krijgen tot geavanceerde technologieën en knowhow van chemische toepassingen. 61% noemt de heropleving van de Amerikaanse chemische industrie door lage grondstofprijzen als belangrijke drijfveer, terwijl 58% de wens van veel chemische bedrijven noemt om petrochemische bedrijven uit het Midden-Oosten aan hun portfolio toe te voegen.
Daarnaast identificeren de auteurs een aantal belangrijke obstakels voor M&A-gedreven groeistrategieën. De belangrijkste belemmering is de toenemende economische volatiliteit, aangegeven door 37% van de respondenten. 31% noemt de huidige waarderingen en hoge multiples als belemmering. De huidige olieprijzen, politiek gedreven interventies en groei van het wereldwijde BBP staan respectievelijk op de derde, vierde en vijfde plek van meest genoemde potentiële belemmeringen.
Guttorm Aase, Principal bij A.T. Kearney en medeauteur van het rapport voegt toe: “Doordat politieke onrust door onder meer de Brexit en de Amerikaanse verkiezingen zorgen voor meer onzekerheid hebben chemische bedrijven te maken met lastige vraagstukken omtrent hoe hun omgeving er in de komende 12 tot 24 maanden uit zal gaan zien. Ondanks deze onzekerheden, zijn er duidelijke aanwijzingen dat de sterke M&A-activiteit in de chemie het komende jaar aanhoudt met verdere consolidatie van meer chemische waardeketens tot gevolg.”
Regionale verdeling
De dealactiviteit in de chemische sector is steeds meer verschoven richting China. Werd in 2003 nog slechts 3% van de wereldwijde waarde aan deals vanuit de Aziatische grootmacht geïnitieerd, zo lag het marktaandeel in 2009 al op 20%. Na een aantal jaren van een relatief stabiel marktaandeel steeg het marktaandeel van China in 2016 tot 24% - gesterkt door grote nationale consolidatie-inspanningen en de aankoop van Westerse technologie. Ondertussen heeft de Verenigde Staten te maken met een gemengd beeld - het marktaandeel daalde van 25% in 2003 naar rond de 16% in 2009 en klom daarna terug omhoog naar 20% in 2016. Zuid-Korea heeft zijn aandeel gedurende de periode van 2003 tot 2016 sterk vergroot, van 1% naar 5%, terwijl het marktaandeel van Duitsland binnen de chemische M&A markt in dezelfde periode juist is teruggelopen van 10% naar 4%.
