Limburgse ringweg drie keer zo duur als begroot door ‘planningsoptimisme en ambitieuze ramingen’
De bouw van een ringweg in Zuid-Limburg is drie keer zo duur uitgevallen als begroot. Uit onderzoek van Berenschot komt naar voren dat de forse overschrijdingen vooral te wijten zijn aan planningsoptimisme en ambitieuze ramingen.
Wie als autobestuurder de A2 bij de Limburgse gemeente Geleen heeft verlaten, over de A76 zoeft en op weg is naar Kerkrade, kan sinds enkele jaren kiezen uit drie routes die min of meer evenveel reistijd in beslag nemen.
De eerste en oudste optie: op A76 blijven tot knooppunt Simpelveld en dan de N281 oprijden. Ook in de tweede optie verruil je de A76 voor de N281, maar dan een kilometer of twintig eerder, ter hoogte van het uiterste noordwesten van Heerlen.
Sinds 2019 bestaat er nog een derde optie. Je verlaat de A76 bij knooppunt Nuth en gaat de N300 op. Deze weg staat ook wel bekend als de Buitenring Parkstad Limburg en loopt vanaf Nuth, via Beekdaelen, Brunssum en Landgraaf naar Kerkrade.
De eerste plannen voor de N300 ontstonden in 1961. Na jaren van vergaderen, werd in 2005 een convenant ondertekend door de betrokken partijen. Dat bevatte onder andere afspraken over het budget – maximaal €135 miljoen – en over de openingsdatum – uiterlijk 1 januari 2015.
Inmiddels is duidelijk dat beide afspraken niet zijn gehaald. Pas in 2014 begon de bouw en uiteindelijk werd de Buitenring Parkstad Limburg eind 2019 opgeleverd. Daarnaast zijn de kosten van de ringweg ruim drie keer hoger uitgevallen dan geraamd: het gaat in totaal om een bonnetje van ruim €450 miljoen.
Hoe kon dit gebeuren?
Berenschot voerde een evaluatiestudie uit naar het Zuid-Limburgse infrastructuurproject. Het adviesbureau concludeert dat de forse kostenoverschrijdingen onder andere zijn veroorzaakt door “planningsoptimisme” en “ambitieuze ramingen” van de provincie Limburg.
Bij de provincie bestond een “grote drang” om de N300 te bouwen. In de beginfase van het project zijn om die reden te positieve tijds- en budgetschattingen gemaakt. Die leidden onder meer tot het besluit de aannemer alvast te contracteren en de aanleg voor te bereiden, nog voordat het bestemmingsplan was goedgekeurd.
“Er moest snel een point of no return worden bereikt”, schrijft Berenschot. “De kans was namelijk groot dat uitstel zou leiden tot afstel. Dit alles heeft voor de provincie Limburg een kostenopdrijvend effect gehad. Zo werden uiteindelijk veel financiële risico’s afgewenteld en betaald door de provincie.”
Positieve punten
Ondanks het forse bonnetje en de meerjarige vertraging, ziet Berenschot ook dat meerdere zaken positief zijn uitgepakt. De Buitenring Parkstad Limburg heeft onder meer de regionale bereikbaarheid (sterk) verbeterd, net zoals de verkeersstructuur en de leefbaarheid.
Provincie Limburg zegt in een reactie de conclusies van Berenschot te onderschrijven. De provincie geeft aan dat het rapport zal worden gebruikt om herhalingen te voorkomen. Zo is de provincie bezig met het invoeren van maatregelen om projecten in de toekomst secuurder te begroten en extern te laten controleren.
