Niet hervatten Europese voetbalcompetities kost miljarden
Als er door het coronavirus dit seizoen geen voetbalwedstrijden meer worden gespeeld, kan de financiële schade voor Europa’s vijf grootste competities oplopen tot ruim €4 miljard. Dit blijkt uit een analyse van KPMG’s Football Benchmark.
De wereldwijde uitbraak van corona heeft een groot deel van het openbare leven lamgelegd, zo ook de voetbalwereld. Waar aanvankelijk nog werd gespeeld zonder publiek, liggen inmiddels alle grote Europese competities stil. Niemand kan zeggen hoe lang dit nog zal duren. In de Bundesliga wordt in ieder geval tot 3 april niet afgetrapt en in de Premier League niet tot 30 april, maar daarmee is niet gegarandeerd dat de bal in de weken daarna weer zal rollen. Het is zelfs niet ondenkbaar dat de competities al ten einde zijn zonder dat we dat weten.
Hier zou natuurlijk een hoog prijskaartje aan hangen, zeker voor de vijf grote competities. KPMG heeft becijferd hóe hoog. Weinig verrassend lopen de kosten het hoogst op in Europa’s rijkste competitie, de Engelse Premier League. Als deze niet meer wordt hervat, lopen de clubs €1,1 tot €1,2 miljard mis. De Spaanse Primera División – ook wel bekend als La Liga – levert €800 miljoen à €950 miljoen in, en de Duitse Bundesliga €650 miljoen tot €750 miljoen. De Italiaanse Serie A mag tussen de €550 miljoen en €650 miljoen afschrijven, en de Franse Ligue 1, tot slot, €300 miljoen à €400 miljoen.
Het gaat primair om de inkomsten die de clubs mislopen door het wegvallen van het stadionbezoek, de uitzendrechten en andere commerciële activiteiten, zoals merchandising. “Het meest direct gevolg van het annuleren van de resterende wedstrijden is uiteraard het verlies aan inkomsten door het stadionbezoek”, constateert Paul Adriani van KPMG’s Sports Analytics Practice. Dit is echter niet de grootste kostenpost: “Als het gaat om de inkomsten uit uitzendrechten voelen de clubs de grootste pijn”, legt Adriani uit. “Deze maken in het algemeen de helft uit van de gemiste inkomsten.
Hij legt uit dat deze uitzendinkomsten in sommige landen afhankelijk zijn van het aantal keren dat wedstrijden van een club live te zien is op tv: “Televisiestations die collectieve deals hebben met competities kunnen geld terugeisen als wedstrijden worden geannuleerd en het seizoen niet wordt afgemaakt. En sponsorcontracten zijn vaak op maat gemaakt en gebaseerd op prestaties die een bonus of boete opleveren, zoals kwalificatie voor de Champions League of degradatie.”
De rijken redden zich wel
Zoals vaak het geval is, zullen de echt grote jongens de storm het beste doorstaan. Adriani: “Hoe groter en financieel sterker een club is, hoe minder groot de impact is voor de uiteindelijke financiële prestatie. Daarnaast zullen clubs moeten beslissen of zij de seizoenkaarten van supporters gaan vergoeden. Grote clubs zijn hiervoor wellicht verzekerd. Het geld dat wordt bespaard op reiskosten voor uitwedstrijden of de kosten van de organisatie van thuiswedstrijden, zoals beveiliging, stewards en schoonmaak, is relatief beperkt.”
Mogelijk kunnen de rijke clubs op de transfermarkt zelfs hun slaatje slaan uit de situatie: “De crisis is ook van invloed op de spelers zelf, op hun waarde en de totale transfermarkt. Het is niet ondenkbaar dat de transferperiode gedurende de zomer wordt verkort. En het is ook niet ondenkbaar dat grote clubs zullen profiteren van de situatie door goedkope spelers aan te trekken van clubs die het verlies aan inkomsten als gevolg van de crisis niet goed aankunnen.”
Hoofdbrekens
De komende maanden zullen uitwijzen hoe alles gaat uitpakken. In de Premier League is net besloten om de deadline van 1 juni – waarop alle wedstrijden normaal gesproken moeten zijn gespeeld – los te laten. Zo doet men een uiterste poging alle overgebleven duels af te werken. Daar is ruimte voor ontstaan door de verplaatsing van het EK voetbal, dat eigenlijk zou plaatsvinden van 11 juni tot 11 juli. Indien de wedstrijden weer worden hervat na 30 april zal dit hoogstwaarschijnlijk zijn zonder publiek, maar voorlopig is nog allerminst zeker of er dan überhaupt weer kan worden gespeeld.
“Eén van de mogelijkheden is om in het najaar opnieuw van start te gaan met dezelfde teams in dezelfde divisies.”
Eén ding is al wel duidelijk: de nationale bonden en de Uefa mogen zich het hoofd gaan breken over flinke dilemma’s. “Het wel laten spelen van de resterende wedstrijden betekent dat de competities met enkele weken worden verlengd, terwijl de contracten van sommige spelers op 30 juni aflopen. Het overschrijden van een dergelijke deadline kan een voor veel clubs een bijzondere uitdaging zijn”, legt Adriani uit.
“Eén van de mogelijkheden is om in het najaar opnieuw van start te gaan met dezelfde teams in dezelfde divisies”, vervolgt hij. “De vraag is echter wat dit concreet betekent en op welke manier moet worden omgegaan met het verlopen van de contracten van spelers. En promotie en degradatie is weer een heel ander verhaal. Vormen de huidige posities het uitgangspunt of moeten er play-offs komen? Een andere mogelijkheid is om alleen promoties te laten doorgaan en geen degradaties.”
Dan hebben we het nog niet eens over de kwalificatie voor de Champions League of de Europa League: “Zullen deze clubs die op dit moment verwijderd zijn van deelname een dergelijke oplossing accepteren of juridische stappen ondernemen om deelname alsnog zeker te stellen. Prestige speelt hierbij een rol, maar meer nog de financiële kansen voor de clubs en hun uiteindelijke financiële positie”, aldus Adriani. “Een topklassering in de competitie is immers van invloed op de inkomsten uit het stadionbezoek, op bonussen die afhankelijk zijn van de eindstand in de competitie, op extra inkomsten door deelname aan Europese clubtoernooien, op een sterkere positie bij nieuwe sponsorcontracten en op meer televisie en commerciële inkomsten.”
Al met al nog genoeg vragen om te beantwoorden, ook voor de Nederlandse Eredivisie. Helaas is deze niet meegenomen in KPMG’s analyse.
