CO2-rapportageverplichting voor persoonsgebonden mobiliteit
Vanaf 1 juli dit jaar zijn Nederlandse bedrijven met minimaal 100 werknemers verplicht om gegevens over al het zakelijke en woon-werkverkeer van hun medewerkers te registreren.
In 2019 zetten verscheidene organisaties, bedrijven en overheden in ons land hun handtekeningen onder het Klimaatakkoord, dat allerlei maatregelen bevat. Het belangrijkste doel daarvan: het realiseren van een nationale CO2-reductie van 49% in 2030 (ten opzichte van de uitstoot in het basisjaar 1990).
Eén van die maatregelen is de zogeheten Rapportageplicht Werkgebonden Personenmobiliteit (‘CO2-rapportageplicht’). Deze treedt 1 juli aanstaande in werking en verplicht bedrijven met minimaal 100 medewerkers in dienst om te rapporteren over al het zakelijke en woon-werkverkeer.
Bedrijven worden geacht te rapporteren over het aantal gereisde kilometers, de gebruikte vervoermiddelen en de gebruikte brandstof. Aan de hand van deze gegevens rekent de Rijksdienst Voor Ondernemend Nederland (RVO) de CO2-uitstoot uit.
Het uiteindelijke doel van de CO2-rapportageplicht is om de uitstoot van het werkgerelateerde personenvervoer tot 2030 met minimaal 1,5 megaton te verminderen.
“De overheid wil graag inzicht krijgen in het aantal afgelegde kilometers van alle soorten zakelijke reizen”, legt Marco Dijkshoorn uit, loonbelastingspecialist bij accountants- en adviesbureau BDO. “De werkgever wordt verplicht om door te geven met welk vervoermiddel deze reis heeft plaatsgevonden en welke brandstof daarbij is benut. Ging het bijvoorbeeld om een dieselauto of om een e-voertuig?”
Met deze informatie krijgen werkgevers inzicht in hun uitstoot en kunnen ze stappen zetten om hun mobiliteit te verduurzamen. De RVO kan intussen op nationaal niveau bijhouden in hoeverre het bedrijfsleven voldoende progressie boekt.
Als bedrijven zelf genoeg doen aan verduurzaming, dan blijft het bij een rapportageplicht. Als de overheid vindt dat dat de vermindering van uitstoot niet snel genoeg gaat, dan kunnen er maatregelen genomen worden, zoals een maximale uitstoot per reizigerskilometer.
1 juli is niet zo ver weg meer
Terwijl volgens Dijkshoorn inmiddels heel wat bedrijven bekend zijn met de rapportageverplichting, blijven grote stappen vaak nog achterwege. “We zien dat bedrijven hier vaak al een werkgroep voor hebben opgericht. Maar tegelijkertijd zijn er momenteel nog maar weinig bedrijven die de regels al volledig hebben doorgevoerd, terwijl 1 juli 2024 niet zo ver weg meer is.”
Technologie speelt een grote rol in het bijhouden van de ritten van werknemers. De markt telt tal van softwarepakketten die de reisbewegingen van collega’s registreren. Voor bedrijven die deze al hebben aangeschaft, is de implementatie van de rapportageverplichting relatief behapbaar. Maar voor organisaties die dit soort pakketten nog moeten invoeren, is een flinke inhaalslag nodig.
Bedrijven hebben vanaf juli dit jaar twaalf maanden de tijd om hun CO2-registratiegegevens voor het derde en vierde kwartaal van 2024 aan te leveren bij de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland.
De rapportages worden ook gedeeld met de 28 omgevingsdiensten die ons land rijk is. “Deze controleren of bedrijven op de juiste manier hebben voldaan aan de registratieplicht”, vertelt Dijkshoorn. “Als de informatie niet of te laat wordt aangeleverd – of niet goed wordt bewaard – kan deze dienst sancties opleggen.”
Niet van toepassing op alle werknemers
De CO2-rapportageverplichting geldt niet voor al het personeel. De zakelijke reisbewegingen moeten alleen worden geregistreerd als een medewerker minimaal 20 uur per maand werkt. Dijkshoorn: “Personen die niet in de loonadministratie zijn opgenomen tellen niet mee. Denk bijvoorbeeld aan uitzendkrachten en zzp’ers.”
Verder geldt de verplichting niet voor werkgevers die op geen enkele manier mobiliteit ondersteunen of faciliteren. Privékilometers hoeven ook niet te worden geregistreerd, net zoals zakelijke reizen per bestelauto, vrachtwagen of vliegtuig.
Voor grotere ondernemingen geldt overigens sinds begin dit jaar een vergelijkbare, maar strengere rapportageverplichting.
