Wedstrijdanalyse Nederland - Brazilie WK2014

Derde van de wereld. Het Nederlands Elftal sloot zaterdag op een waardige manier het WK2014 af met een 3-0 zege op gastland Brazilië. Het was prijzenswaardig dat Oranje zich kon opladen na de domper van de uitschakeling tegen Argentinië. Van Persie, Blind en Wijnaldum dompelden met hun doelpunten Brazilië nog meer in rouw.    

Ook in zijn laatste wedstrijd als bondscoach hield Van Gaal vast aan zijn 1-5-3-2 strategie. Wel was hij genoodzaakt een aantal wijzigingen door te voeren op het middenveld. Vooraf was al duidelijk dat Van Gaal niet opnieuw een risico durfde te nemen met De Jong; Clasie was zijn vervanger. Bovendien raakte Sneijder geblesseerd in de warming-up. Met De Guzman als aanvallende middenvelder ontstond zo een nieuwe samenstelling van het middenveld in een pittige wedstrijd tegen de Seleção.

Ruimte wordt benut door balvast middenveld
Voor het eerst dit toernooi was het middenveld goed aanspeelbaar en balvast als Oranje in balbezit was. In de voorgaande wedstrijden viel het middenveld vooral op door het verschuilen als de centrale verdedigers in balbezit waren. Tegen Brazilië niet. Vooral Clasie excelleerde in balbezit. Hij speelde de aanvallers in de wedstrijd vijftien keer in met een rendement van 93 procent.

Maar ook De Guzman en Wijnaldum benutten de ruimte die door Brazilië werd gegeven goed. De Guzman speelde de aanvallers veertien keer in met een rendement van 79 procent; Wijnaldum zestien keer met een rendement van 88 procent.

In totaal werden de aanvallers 54 keer ingespeeld met een rendement van 85 procent. Wat een verschil met de wedstrijd tegen Argentinië. Toen werden de aanvallers in de reguliere speeltijd slechts 41 keer ingespeeld met een rendement van 66 procent.

Gefrustreerde Van Persie slaat terug
In de 2e minuut had Van Persie al een beslissende actie. Eerst stelde hij Robben met een mooie actie in staat om alleen op Júlio César af te gaan. Vervolgens benutte Van Persie de penalty die het gevolg was van de overtreding van Thiago Silva op Robben. Zijn reactie na het doelpunt liet de frustratie van de spits zien naar een aantal criticasters die Van Persie gebrek aan inzet verweten.

Maar Van Persie is afhankelijk van de aanvoer van de verdedigers en het middenveld. Zelfs in deze wedstrijd waar Brazilië veel ruimte weggaf, werd Van Persie maar vijftien keer aangespeeld op de helft van de tegenstander. Daarvan waren er dertien in het gebied net over de middellijn. Dat verklaart de frustratie van Van Persie.

Het rendement van Van Persie was namelijk wel goed. Zes keer speelde hij Robben in met een rendement van 83 procent. Omgekeerd kreeg hij maar twee keer succesvol een bal van Robben ingespeeld. Robben werd in de wedstrijd maar liefst 39 keer ingespeeld. Van Persie kreeg twee kansen waarvan hij er dus één scoorde. Daarmee kwam zijn rendement van het hele toernooi uit op 25 procent. De alom gewaardeerde Robben sloot het toernooi af met een rendement van 15 procent.

Vlaar en De Vrij heersen op beslissende momenten
In de wedstrijd tegen Argentinië vielen de centrale verdedigers al op door hun hoge verdedigende rendement. In hun laatste wedstrijd zetten ze dit voort; Oranje kwam eigenlijk nooit in gevaar. Vooral op beslissende momenten waren het met name Vlaar en De Vrij die daadkrachtig ingrepen.

De verdedigende rendementen lieten echter nog steeds ruimte voor verbetering. Vlaar won 70 procent van zijn verdedigende duels. De Vrij bleef steken op 54 procent, terwijl Martins Indi 43 procent haalde. 

Hoe kijken we terug op de wedstrijd tegen Brazilië?
Het Nederlands Elftal liet zien over veel veerkracht te beschikken. De teleurstelling werd verwerkt, het team laadde zich op voor het laatste duel. Het is knap om dan in een wedstrijd tegen het gastland Brazilië, met 70.000 Brazilianen op de tribune en met een scheidsrechter die zijn stempel op de wedstrijd drukte, toch te winnen. Complimenten!

Een wedstrijdanalyse van Jeroen Visscher en Jurgen Frumau. Het artikel is onderdeel van de WK2014 samenwerking tussen Consultancy.nl en de voetbalexperts van Turner. Visscher en Frumau zijn ook co-auteurs van het boek: 'Van Gaal: Hoe smeed je wereldkampioenen?'