Deloitte helpt Rotterdams ziekenhuis met project voor verpleegkundigen
Deloitte heeft het Erasmus MC Sophia Kinderziekenhuis geholpen met een verbetertraject. Door gebruik te maken van de zogeheten Work Re-Architected-methode krijgen verpleegkundigen nu niet alleen meer regie over hun werkzaamheden, maar is hun werk ook leuker geworden.
Het Rotterdamse ziekenhuis stond eerder dit jaar voor een groot vernieuwbouwproject. Om meerdere vliegen in één klap te slaan werd besloten om gedurende dat traject meteen te kijken of en hoe ook het verpleegkundig werk geoptimaliseerd en het werkplezier verhoogd kon worden.
In het opgetuigde verbetertraject werd gekozen voor de Amerikaanse Work Re-Architected-methode, aan de hand waarvan is onderzocht “hoe het werk voor verpleegkundigen leuker gemaakt kan worden”, vertelt Annemarie Emmens, Sectormanager Verloskunde & IC Neonatologie bij Erasmus MC.
“In de zorg wordt ontzettend veel top-down gedaan. Medewerkers zijn afhankelijk van regels van de overheid, zorgverzekeraars en het management”, vertelt Emmens. Om een verandertraject te laten slagen is het van belang om de toekomst van werk “vanuit een andere hoek te bekijken”, zo legt ze uit.
Dat wil zeggen: vanuit het perspectief van de werkvloer, oftewel de verpleegkundigen zelf. “Doe je een veranderproject als dit bottom-up vanaf de werkvloer, dan ben je al halverwege de oplossing”, aldus Emmens.
Voor ondersteuning bij het verandertraject besloot het Rotterdamse ziekenhuis Deloitte aan boord te halen. Als eerste stap in het traject hielden de consultants een inventarisatie van de werkzaamheden van verpleegkundigen in het ziekenhuis. Door mee te lopen met verpleegkundigen op vijf afdelingen en door het houden van interviews en het geven van workshops werd belangrijke feedback opgehaald.
Waar doen we het voor?
Doel in deze eerste fase was het verkrijgen van feedback op verschillende elementaire vragen aan de verpleegkundigen, zoals: Wat moet de uitkomst van jouw werk zijn? En waar doe je het voor? “We zijn daarmee eerst teruggegaan naar de basis”, vertelt Marly Kiewik, Director Health Human Capital bij Deloitte en betrokken bij het verandertraject.
Uit de rondgang kwam naar voren dat verpleegkundigen een goed beeld hebben van wat zij met hun werk willen bereiken en hoe zij hun werk graag ingericht zien voor een zo hoog mogelijk werkplezier en goede resultaten. Zo willen verpleegkundigen in de eerste plaats voldoende tijd voor de patiënt hebben, optimaal met elkaar kunnen samenwerken en kunnen beschikken over uitstekende technologische ondersteuning.
De volgende stap in het verbetertraject richtte zich op het in kaart brengen van diverse verbeterpunten en knelpunten ten aanzien van het werk van verpleegkundigen. Het zijn natuurlijk de verpleegkundigen zelf die als geen ander kunnen aangeven hoe hun werk beter en leuker kan worden ingericht. Niet verrassend kwamen er uit de rondgang dan ook “veel goede ideeën voor een optimale werkinrichting” voort, concluderen de consultants.
Draagvlak voor de verandering
De bottom-upaanpak in de gebruikte methodiek leverde nog een groot voordeel op. De verbetersuggesties die werden aangedragen konden direct op veel draagvlak rekenen. “Betrek je hele teams, dan maak je niet alleen gebruik van wisdom of the crowd maar is er direct draagvlak. De verandering is dus al begonnen op het moment dat we samen de nieuwe reis zijn gaan ontwerpen”, aldus Kiewik.
Verbeterpunten die de verpleegkundigen zoal opperden lagen in het bijzonder op het gebied van overdracht en roostering, zo concluderen de consultants. “Dat geldt ook voor het beperken van de tijd die verloren gaat aan controles en registratie”, aldus Kiewik. “Op al deze vlakken hebben we daarom met de verpleegkundigen samen een oplossing bedacht, al dan niet met behulp van nieuwe technologie”.
(Technologische) oplossingen
Voorbeelden van zulke oplossingen zijn bijvoorbeeld: een app die bij aanvang van een dienst (team)updates, wijzigingen in de protocollen en/of roosterwijzigingen laat zien, en het gebruik van een wearable waarmee een verpleegkundige direct risicovolle veranderingen in de vitale waarden van een patiënt doorkrijgt.
Maar bijvoorbeeld ook de inzet van kunstmatige intelligentie – bijvoorbeeld voor het informeren van een patiënt. “Een digital human kan prima simpele vragen beantwoorden over de bezoekregeling of eventuele ontslagdatum”, legt Kiewik uit.
Aan de hand van de inventarisaties onder de verpleegkundigenteams van het Erasmus MC Sophia Kinderziekenhuis zijn inmiddels verschillende verbeterstappen gezet. Zo is er voor de vijf afdelingen (kraam & zwangere, verloskamers, neonatologie, intensive care kinderen unit 3 en het kinderthoraxcentrum) inmiddels een flow van de toekomstige werkdag ontwikkeld.
Daarin verwerkt zit ook de mogelijke inzet van technologie, die een flinke boost kan geven aan het menselijk handelen: “Ik heb gezien hoe enthousiast onze verpleegkundigen worden als ze over hun werk en vakgebied praten”, besluit Emmens.
