Integraal Zorgakkoord: Een aanvraag doen voor het transitiebudget
In het Integraal Zorgakkoord is in totaal €2,8 miljard vrijgemaakt voor het transitiebudget. Experts van IG&H leggen uit wat het transitiebudget precies behelst en hoe zorgaanbieders tot een succesvolle aanvraag kunnen komen.
Het Integraal Zorgakkoord (IZA) heeft als doel de zorg voor de toekomst goed, toegankelijk en betaalbaar te houden. Om dit te bereiken zijn afspraken gemaakt tussen het ministerie van VWS en een groot aantal partijen in de zorg.
Ondertekenaars van het Integraal Zorgakkoord zijn onder meer de Nederlandse Zorgautoriteit en de overkoepelende organisaties van ziekenhuizen, de geestelijke gezondheidszorg en de ouderenzorg.
Het transitiebudget heeft als doelstelling om de zorgtransformatie die is uitgestippeld door het Integraal Zorgakkoord te realiseren. Het is beschikbaar voor initiatieven die bijdragen aan de IZA-doelen en besparingen uit het coalitieakkoord.
Concreet gaat dit vooral over minder medicaliseren en meer focus op gezondheid, regionale samenwerking voor de juiste zorg op de juiste plek en het via digitalisering waarborgen van de toegankelijkheid van zorg en het afnemen van de druk op de zorgprofessional.
Vanaf 2023 kunnen zorgaanbieders een aanvraag doen voor transitiegeld. Dit is echter geen eenvoudige stap. Bij de vorige akkoorden bleef veel transitiegeld liggen, onder meer omdat aanbieders de administratieve rompslomp te groot vonden en de aanvraag te complex (overigens zijn sommige partijen van mening dat zorgaanbieders beter hun best hadden moeten doen).
Waar de crux hem ook in zit, in elk geval staat vast dat het voor de hele sector van belang is dat zorgaanbieders dit keer meer aanspraak maken op het transitiebudget. IG&H-experts geven vijf tips voor zorgaanbieders om dit proces in goede banen te leiden:
1: Denk groot én maak verbinding met de regio
Welke veranderingen zijn echt materieel en de moeite waard? Zorg dat er een lijst is met de lopende projecten (die een stimulans nodig hebben) én met ideeën in huis voor nieuwe kansrijke initiatieven.
Ga zeker ook het gesprek aan met regionale aanbieders en bepaal wat er (vanuit de regiovisie) gezamenlijk opgepakt kan worden. Betrek ten slotte de verzekeraars en bespreek met hen welke kansen zij zien en wat zij goed hebben zien werken in andere regio’s.
2: Spreek de taal van de verzekeraar
Wat is de financiële uitwerking van de verandering? Beschrijf op welke wijze een project bijdraagt aan de kernfunctie van de verzekeraar en sluit aan bij de thema’s uit het zorginkoopbeleid van de verzekeraar.
Ontwikkel een kloppende businesscase – onderbouw en kwantificeer alle factoren. Denk daarbij niet alleen aan de eigen instelling, maar dus ook aan regionale (en mogelijk zelf landelijke) effecten. Ook als daar creatieve aannames voor nodig zijn.
3: Experimenteer en leer
Is nog niet exact bekend wat het initiatief gaat opleveren? Zet dan een (gefinancierde) pilot op. En werk meer op een agile werkwijze door te lanceren én te leren. Het vrij klassiek opgemaakte aanvraagformulier van verzekeraars hoeft daarbij geen struikelblok te vormen. Zij zijn zelf ook gewend om op deze wijze te experimenteren én te innoveren.
4: Maak iemand verantwoordelijk
Waarom geen professionele hulp inroepen? Transformeren is een vak. En bovendien gaat het om de belangrijkste verandering in de zorg. Maak daarom één iemand verantwoordelijk voor de aanvraag én het coördineren van de uitvoering.
Deze persoon start met het verzamelen van ideeën, concrete projectvoorstellen en lopende projecten. Hij of zij zal vaardig worden in het doen van de aanvraag en de monitoring van de uitvoering. Dit geeft tevens het vertrouwen dat ook de uitvoering gewaarborgd is.
5: Bewandel andere paden
Vaak laten zorgaanbieders zich leiden door de formele procedure. Terwijl er meer beïnvloeding mogelijk is. Ga dus vroegtijdig het gesprek aan met de verzekeraar. Betrek deze vanaf het eerste moment en wees open over de eigen dilemma’s. Uiteindelijk staan verzekeraar en zorgaanbieder voor dezelfde opgave, en kunnen beide partijen samen optrekken bij het opzetten van transitieprojecten én de uitvoering daarvan.