Duitsland - Italie: Analyse van Jeroen Visscher
Helaas heeft het Nederlands elftal zich niet weten te plaatsen voor de Knock-out fase van het Europees Kampioenschap voetbal. Toch blijft Consultancy.nl samen met Jeroen Visscher, partner bij organisatie adviesbureau Turner en specialist Performance Management de prestaties van de titelkandidaten volgen.
Per wedstrijd worden de belangrijkste prestaties door Visscher en zijn team bijgehouden. De focus ligt op het meten van de prestaties van de individuele spelers in relatie tot de strategie, doelstellingen en teamorganisatie.
DUITSLAND – ITALIË: DE ANALYSE
Duitsland is er niet in geslaagd de finale te bereiken van het EK. In de halve finale was Italië met 1-2 te sterk voor die Mannschaft. Twee doelpunten van de Italiaan Balotelli (20e en 36e minuut) en een benutte strafschop van Özil (92e minuut) bepaalden de eindstand.
Duitsland startte het eerste kwartier goed met veel aanvalsimpulsen door de opkomende backs. Dat leidde in dat kwartier al tot drie doelpogingen. Na het eerste kwartier beet Italië meer van zich af en was er sprake van een zeer open wedstrijd met twee teams die meer wilden dan alleen maar verdedigen.
Bondscoach Löw paste zijn strategie aan en offerde in de uitvoering Kroos op om als bewaker van Pirlo te fungeren. Zijn keuze pakte niet goed uit. In de eerste helft kwam Kroos niet verder dan één balverovering en geen enkel gewonnen 1-1 duel. De aanvallende impulsen van een echte rechteraanvaller werden echter node gemist.
Duitsland bedwelmd door doelpunt Balotelli
De 0-1 van Balotelli was het keerpunt in de wedstrijd. Tot het doelpunt speelde Duitsland het dynamische aanvalsspel dat we dit toernooi eerder van haar hebben gezien. Maar de kopbal van Balotelli bedwelmde de Duitse spelers in het restant van de eerste helft. In het laatste kwartier kwamen Lahm en Boateng nog maar twaalf keer op met slechts twee voorzetten die niet aankwamen bij een medespeler. Kroos en Podolski werden in deze periode slechts één keer aangespeeld door de verdedigende middenvelders. De spits Gomez werd in dit kwartier helemaal niet bereikt.
In de tweede helft zette Duitsland in het eerste kwartier aan om de 1-2 te maken. Özil manifesteerde zich wat meer en liet in dit kwartier twee steekballen op de aanvallende middenvelders aantekenen. De aanvalsimpulsen leidden wel tot drie doelpogingen, maar niet tot de gewenste anschlusstreffer. Daarna verslechterden de prestaties van Duitsland aanzienlijk. Er was geen sprake meer van een goed en gedragen aanvalsplan. Pas in het laatste kwartier kreeg Duitsland weer een aantal doelpogingen door alles-of-niets voetbal.
Duitse fort stort in
De analyse van de voorgaande wedstrijden was helder. Het rendement van de Duitse verdediging was matig voor een aanstaande kampioen. In het duel tegen Italië stortte het Duitse fort in. De effectiviteit in de 1-1 duels verslechterde naar slechts 54%. Duitsland zette als team wel veel druk op de tegenstander (in totaal 103 keer), maar haalde daar slechts 38% balveroveringen uit. In de halve finale van een dag eerder kwam Spanje tot 54% balveroveringen.
Man van de wedstrijd aan Italiaanse zijde was natuurlijk Balotelli die zijn criticasters de mond snoerde met twee prachtige treffers. Van de twee centrale verdedigers was vooral Badstuber niet in goede doen. Hij verloor de helft van zijn 1-1 duels. Het verval in de verdedigende prestaties van Duitsland was veel te groot. Het rendement van de 1-1 duels in het eerste kwartier was 100%, in het derde kwartier was dat nog maar 38%.
Wat nemen we mee naar de volgende wedstrijd?
Uithuilen en opnieuw beginnen. De uitschakeling van Duitsland in de halve finale zal hard aankomen bij onze buren. Bondscoach Löw bouwt sinds 2006 aan een team dat prijzen moet pakken en dat is weer niet gelukt. In Nederland trok Van Marwijk harde conclusies uit het falen van zijn team. Wat zal Löw doen?
