Gebruik simulaties voor betere besluitvorming in onzekere tijden

In de huidige onzekere tijd is het een grote uitdaging om de juiste beslissingen te nemen. Het gebruik van simulaties biedt hiervoor uitkomst, stellen Michiel Musterd en Eline Tetteroo van BearingPoint. Met simulaties op basis van scenario’s en kansberekening kan een gefundeerde inschatting worden gemaakt van de toekomst. Met als resultaat: kwalitatief betere en snellere besluitvorming.

Een simulatie is een dynamische nabootsing van de werkelijkheid, op basis van een wiskundig model. Vanuit een gegeven uitgangssituatie laat een simulatie zien hoe deze situatie verandert en zich ontwikkelt in de loop van de tijd. Simulatie kan gebruikt worden in uiteenlopende zaken, zoals investeringen, projectbeheer, productie en engineering. 

Met het gebruik van simulatie kunnen organisaties verschillende mogelijkheden of opties kwantitatief onderzoeken en ‘worst- & best case’ scenario’s afwegen, wat leidt tot het maken van betere beslissingen. De onzekere toekomst biedt een groot aantal mogelijke uitkomsten, risico’s en kansen die allen in kaart gebracht worden in een simulatie, net als de waarschijnlijkheid waarmee deze uitkomsten kunnen gebeuren.

Door deze zaken vervolgens te evalueren en overwegen komt er meer grip op de toekomst, en kan er zodoende in korte tijd tot een zo goed mogelijk besluit gekomen worden.

Snellere besluiten

Simulatie vereenvoudigt het besluitvormingsproces door vooral besluiten te nemen over dingen die we wel weten of kunnen inschatten en daarmee kennis te krijgen over dingen die we niet goed kunnen inschatten. Neem bijvoorbeeld het recente voorbeeld van de Covid-19 simulatie uit The Washington Post. Er is veel dat moeilijk in te schatten is over de voortgang van de coronapandemie, maar wat we wel weten is dat geïnfecteerde mensen gezonde mensen aansteken via fysiek contact (of in ieder geval nabijheid) en dat veel mensen herstellen en daarna binnen een bepaalde periode niet opnieuw ziek worden.

Dit zijn precies de elementen die in de simulator van The Washington Post gebruikt worden om een aantal maatregelen voor het vertragen van de uitbraak te onderzoeken. Dit simulatiemodel over-simplificeert de realiteit en wordt niet direct gebruikt in besluitvorming, maar toch toont het wel aan hoe simulatie gebruikt kan worden om de onzekere toekomstige effecten van een maatregel in kaart te krijgen, zonder al iets te hebben besloten of geïmplementeerd met alle nadelige gevolgen van dien. 

Betere besluiten

Een ander voorbeeld waar de besluitvorming wel degelijk op de simulaties gebaseerd wordt is een simulatiemodel dat we afgelopen jaar vanuit BearingPoint in Nederland voor een Britse gasnetbeheerder hebben ontwikkeld. De vraag was hoe de werkbelasting van storingsmonteurs zich de komende jaren zal ontwikkelen en of het huidige aantal monteurs voldoende is. Verder was bij de gasnetbeheerder bekend dat het weer een belangrijke rol speelt in het aantal storingen, met meer (gedetecteerde) gaslekkages in de winter dan in de zomer. 

Weer is typisch zo’n verschijnsel dat je hooguit een paar dagen vooruit kunt voorspellen en waar simulatie dus een uitkomst biedt om te begrijpen wat waarschijnlijk en onwaarschijnlijk is op de langere termijn. Om hier simulaties van te kunnen maken, hebben we eerst een model ontwikkeld om historische lekkages te correleren aan het lokale weer in de periode kort voor de lekkage. Hierin hebben we voor het lekgedrag belangrijke factoren als het pijpmateriaal, de pijpdruk en de geografische regio meegenomen.

Vervolgens konden we hiermee verschillende afwijkingen van het, voor het seizoen normale, weer simuleren om de impact op het aantal en type lekkages en daarmee de werkbelasting te bepalen. Zo bleek bijvoorbeeld dat een 2,5 graden koudere wintermaand ongeveer 15% meer (gedetecteerde) lekkages opleverde. Dit inzicht stelde de netbeheerder in staat om hierop te anticiperen door tijdelijk extra mensen in te huren.

Innovatie

Een ander voorbeeld van de toepassing van simulatie is om innovaties te onderzoeken. Een voorbeeld daarvan is de simulatie van het Customer2Customer (“C2C”) Return Logistics-concept. Dit is een nieuw concept in de retouren e-commerce industrie dat BearingPoint heeft ontwikkeld als een manier om de kosten en milieubelasting van e-commerce retouren te verminderen. 

Het concept is dat productretouren met een korting direct doorgestuurd kunnen worden naar andere klanten die vraag hebben naar dat product. Hiervoor heeft BearingPoint een simulatiemodel ontwikkeld dat de besparingen over de tijd heen simuleert, reflecterend wat er zou gebeuren mocht het concept in werking worden gezet in de realiteit. De simulatie kan gebruikt worden om keuzes te maken over de lengte van retourtermijnen en de hoogte van de korting voor klanten die hun product via deze route kopen. 

In de simulatie wordt op basis van kansberekening een keuze gemaakt wat op dagelijkse basis het beste kortingslevel is, gegeven wat er in het recente verleden is gebeurd en wat er in de komende dagen gaat gebeuren op basis van al aangemelde retouren en bekende retourtermijnen en percentages. Een dergelijke simulatie is dus zowel strategisch – het langetermijn-besparingseffect bij implementatie van het concept – als operationeel (o.a. welke korting morgen aan te bieden) van waarde.

Een kristallen bol?

Bij BearingPoint zijn we ervan overtuigd dat het gebruik van simulaties organisaties meer grip op de toekomst geeft, zowel op korte als op lange termijn, door onzekerheden expliciet te maken en te kwantificeren wat met hoge waarschijnlijkheid wel en niet zal gebeuren. Dit maakt het mogelijk om goed onderbouwde beslissingen te nemen en zelfs om een kwantitatief besluitvormingsproces in te richten. Zo komt de zo begeerde ‘kristallen bol’ om de toekomst te zien net een stap dichterbij en brengt simulatie significante waarde voor elke organisatie.