M&A-activiteit binnen industrie en productie veert weer op
Het aantal fusies en overnames binnen de industriële en productiesector is in het eerste halfjaar van 2023 flink gedaald. Met 170 deals was het het minst actieve halfjaar sinds 2019. Toch is het langetermijnperspectief voor de dealmarkt rooskleurig, zegt Niels Beckers, overnamespecialist bij Match Plan Fusies en Overnames.
“De daling in de afgelopen maand is vooral toe te schrijven aan een krimp aan zowel de vraag- als de aanbodzijde”, zegt Beckers. “Dit had een negatieve impact op de overnamemarkt.”
Data van het CBS laat zien dat de dagelijkse productie van de Nederlandse industrie de afgelopen vier kwartalen sterk is gedaald. Hierdoor is het niveau van de dagelijkse productie ongeveer teruggekeerd naar het niveau van begin 2020. Vooral de segmenten drankindustrie (-11%), machine-industrie (-11%) en basismetaalindustrie (-10%) zagen een forse terugloop.
Wat ook meespeelde: de hoge rente. “Als gevolg van de rentestijgingen is het duurder voor ondernemingen om financieringen ten behoeve van fusies en overnames aan te trekken. Het sluiten van deals wordt hierdoor minder aantrekkelijk”, geeft Beckers aan.
Ondanks deze twee ontwikkelingen denkt Beckers dat de sector in het tweede halfjaar van 2023 en in 2024 weer zal opveren. Dit is deels gebaseerd op de neerwaartse trends van zowel de elektriciteits- als de gasprijzen. Tevens lijkt de rente te stabiliseren, waardoor er volgens Beckers “minder onzekerheid voor bedrijven is” en deze bedrijven “met meer zekerheid hun businesscases en financieringsplannen kunnen opstellen”.
Daarnaast wordt de noodzaak om te produceren vanuit een voorraadoogpunt almaar belangrijker. Tijdens de coronapandemie zijn flinke voorraden opgebouwd als gevolg van een lagere afzet van goederen en productie die al in de pijplijn zat. Na de coronapandemie is wegens de afbouw van extra voorraden de dagelijkse productie afgenomen, ondertussen lijkt het keerpunt te zijn bereikt in verschillende segmenten.
Beckers: “De productie moet dan worden opgestart om aan de vraag te kunnen voldoen en om de voorraadniveaus op een gezond niveau te houden.”
“Om concurrerend te blijven is het voor bedrijven noodzakelijk om technologische ontwikkelingen te omarmen.”
Volgens Beckers spelen er in de industrie- en productiesector verder enkele langetermijntrends, die er volgens hem toe zullen leiden dat de dealactiviteit weer zal toenemen.
Inspelen op nieuwe technologieën
Om te beginnen wijst Beckers op de noodzaak om in te spelen op allerlei nieuwe technologieën, die ontwikkeld worden als antwoord op de verschillende supply chain-uitdagingen waar bedrijven mee kampen, en als reactie op de hogere verwachtingen van klanten. Willen bedrijven concurrerend blijven, dan zullen ze de technologische ontwikkelingen moeten omarmen.
Tekenen dat bedrijven hier gehoor aan geven zijn al enige tijd zichtbaar. Zo komt uit onderzoek van Deloitte (2022) naar voren dat veel bedrijven in de sector van plan zijn om de komende jaren te investeren in automatisering, kunstmatige intelligentie en data analytics. “Het ontwikkelen van dergelijke technologieën vereist echter aanzienlijke financiële middelen en tijd”, stelt Beckers.
En dat is precies waarom sommige bedrijven hun vizier zullen richten op bedrijven die dergelijke technologieën reeds ontwikkeld hebben, en die openstaan voor een overname of fusie. “Dit stelt bedrijven in staat om op een snellere en efficiëntere manier hun bedrijfsprocessen te transformeren”, aldus Beckers.
Verduurzaming
Verduurzaming is een tweede trend, waarop zowel consumenten als bedrijven en de overheid zich steeds vaker richten. Vooral binnen de industriële en productiesector, die van alle sectoren de meeste CO2 uitstoot, heerst er een aanzienlijke druk om te verduurzamen.
Ook hier kunnen bedrijven ervoor kiezen om het wiel niet zelf opnieuw uit te vinden. Volgens Beckers is het vooral voor bedrijven in de industrie- en productiesector interessant om (bedrijfs)processen te verduurzamen middels fusies en overnames.
“Om beter weerbaar te zijn tegen disrupties richten bedrijven zich steeds meer op nearshoring en reshoring.”
“Autofabrikanten nemen bijvoorbeeld startups over om geavanceerde technologieën te verkrijgen voor de productie van elektrische auto’s en batterijen”, schetst hij. “Of denk aan staalfabrikanten die recyclingbedrijven overnemen om zo toegang te krijgen tot metaalafval voor duurzamere staalproductie en vermindering van de CO2-uitstoot.”
Reshoring
Tot slot noemt Beckers ‘reshoring’ als een belangrijke, derde langetermijntrend. Hij beschrijft hoe in het verleden tal van bedrijven binnen de industrie- en productiesector hun productielocaties veelal verplaatsten naar lagelonenlanden om zo hun kosten zo laag mogelijk te houden.
De coronapandemie en ook de geopolitieke spanningen van de afgelopen jaren hebben gezorgd voor aanzienlijke disrupties in de supply chains (denk aan leverproblemen, hoge grondstoffenprijzen, schaarste, et cetera), waardoor veel bedrijven nu terugkomen op die beslissing. “Om in de toekomst beter weerbaar te zijn tegen disrupties richten bedrijven zich steeds meer op nearshoring en reshoring”, legt Beckers uit.
Een voorbeeld hiervan is chipfabrikant Intel, die aankondigde een productielocatie in Europa te gaan bouwen om de stabiliteit van zijn supply chain te verbeteren.
Maar ook hier geldt dat het zelf optuigen van nieuwe productielocaties een tijdrovende en kostbare bezigheid is. Beckers stelt dat vooral ondernemingen binnen de industrie- en productiesector de weerbaarheid van hun supply chain kunnen verbeteren middels een overname van of het fuseren met lokale ondernemingen.
