Afghanistan
Minder dan de helft van de HR-managers in ons land is positief over de uitvoering van de pensioenregeling van zijn bedrijf, blijkt uit een onderzoek van Mercer. Vooral de risico’s van een tegenvallend pensioen voor deelnemers is een doorn in het oog. Ook de waardevastheid van het pensioen en de zekerheid of de uitkeringsambitie überhaupt gehaald wordt, beoordelen HR-managers met een onvoldoende.
In het onderzoek ondervroeg Mercer, een internationaal HR adviesbureau, 163 HR-managers van bedrijven met minimaal 250 werknemers naar hun tevredenheid over hun pensioenuitvoerder. Bijna de helft (44%) van de HR-managers gaf aan tevreden of zeer tevreden te zijn over pensioenuitvoering van het pensioen binnen hun bedrijf. De klachten over de pensioenuitvoer hangen voor een groot deel samen met de onzekerheden van de pensioenregeling. De risico’s van een tegenvallend pensioen voor deelnemers (44% is daar ontevreden over), de waardevastheid van het pensioen dat straks wordt uitgekeerd (40%) en hoe zeker het is dat het beoogde pensioen ook uitgekeerd kan worden (40%).
Volgens Pim van Diepen, Country Business Leader Retirement bij Mercer, moet de sector dit interpreteren als huiswerk. Van Diepen: “De sector is nog altijd niet in staat om goed uit te leggen dat minder zekerheid niet gelijk staat aan een moeilijke oude dag. Een kwalijke zaak, want in de praktijk blijkt de zogenaamde zekerheid die in het verleden werd gegeven bij nader inzien niet waargemaakt kan worden. Bovendien blijkt keer op keer dat het resultaat voor deelnemers beter is als pensioenuitvoerders in de aanloop naar de pensioendatum niet slechts eenzijdig sturen op zekerheid. Juist door oog te hebben voor een bij de leeftijd van de deelnemer passende verhouding tussen risico en rendement kan worden gestuurd op een maximaal pensioenresultaat. Wat kan het schelen dat je niet gegarandeerd €100 euro krijgt, als wat je wél krijgt ergens tussen de €105 en de €115 ligt?”
Eind- en middelloonregeling populair, maar schijn bedriegt
De traditionele middel- en eindloonregelingen zijn in de markt nog altijd veruit de meest voorkomende pensioenregelingen. Geïndexeerde middelloonregelingen zijn met 34% van het totale aantal pensioenregelingen koploper. Ook de historische eindloonregelingen en onvoorwaardelijk geïndexeerde middelloonregelingen komen met respectievelijk 21% en 15% van de gevallen nog vaak voor.
De veelbesproken trend van DC-regelingen is volgens de data van Mercer in de cijfers nog nauwelijks terug te zien: slechts 13% van de pensioenregelingen heeft de vorm van een premieovereenkomst. Deze regelingen worden overwegend afgesloten bij een beroeps- of bedrijfstakpensioenfonds (46%), een verzekeraar (26%) of een Algemeen Pensioenfonds (11%). 7% van de organisaties in ons land heeft een Ondernemingspensioenfonds, terwijl 4% heeft gekozen voor een PPI.
Gebrek aan basiskennis
De onderzoekers constateren daarnaast dat er een “schrikbarend gebrek” is aan basiskennis op het gebied van pensioenen. Zo zegt 11% van de ondervraagden dat zij pensioenregelingen hebben ondergebracht bij een APF, “maar dat kan helemaal niet”, stelt Van Diepen, “omdat dit vehikel pas net is opgericht”. Hij geeft een ander voorbeeld: “Het feit dat 21% aangeeft een uitkeringsovereenkomst met een eindloonregeling te hebben is onwaarschijnlijk. Er zijn bijna geen eindloonregelingen meer in Nederland. Volgens pensioenfondsen zelf zijn ze zelfs uitgestorven.”
Het gebrek aan kennis over de eigen pensioenregeling is zorgwekkend, zegt Van Diepen, ook omdat een eerder onderzoek naar pensioencommunicatie al aantoonde dat het enorm belangrijks is dat werkgevers goed communiceren over pensioen en financiële planning naar werknemers. De zorg over het gebrek aan kennis wordt overigens voor een groot deel onderschreven door de ondervraagden zelf. Zo zegt 52% nog onvoldoende bekend te zijn met de ontwikkelingen in de DC-wetgeving. 44% zegt onvoldoende bekend te zijn met de ontwikkelingen op het gebied van APF. Slechts 8% zegt hier momenteel actief mee bezig te zijn.
